1.2.09

The Times They Are A-Changin'...

Eίναι περίεργο. Αυτό το κομμάτι γράφτηκε το 1963, τη χρονιά που γεννήθηκα (και δολοφονήθηκε ο JFK και ο Γρηγόρης Λαμπράκης). Τις πρώτες φορές που το άκουσα, δεν ήταν το original από τον Bob Dylan – αλλά μια μάλλον μέτρια διασκευή από έναν (συμπαθητικό) folk τραγουδιστή, τον Burl Ives. Το βινύλιο είχε φέρει στο σπίτι ένας “θείος από την Αμερική” - και “έλειωνε” μαζί με τους υπόλοιπους στο ηλεκτρόφωνο...


Δεν μου άρεσε ποτέ πώς τραγούδαγε ο Dylan, αλλά πάντοτε αναγνώριζα το συγκλονιστικό (σχεδόν “ιστορικό”) των μελωδιών του, αλλά και των στίχων του. Μου ήρθε στο μυαλό βγαίνοντας από τη συναυλία των Poets of Rhythm, στο Bios. Ένα από τα γερμανικά γκρουπάκια της Soulciety και της Υο Mama, που στις αρχές των nineties, αναβίωναν τη λατρεία για το funk, εν μέσω ενός εξαιρετικού (αλλά βραχύβιου) κινήματος, που ονομάστηκε acid jazz και άνθησε κυρίως στην (πάντα πρωτοπόρα) Βρετανία...

Το 1988 ήμουν από αυτούς που είχαν πρωτοστατήσει στη “διάδοση” της funk στη λεγόμενη “ελεύθερη ραδιοφωνία” - πρέπει να ήμασταν ελάχιστοι, μόνο τον Έλληνα “godfather of soul” G Poly με το “Μαύρο Βελούδο” στον 9.84 μπορώ να θυμηθώ, που ήταν “θρύλος”, με τους τουλάχιστον 60.000 δίσκους του τότε. Εγώ πιτσιρικάς (και με πολύ λιγότερα “γαλόνια” φυσικά) θυμάμαι οτι είχα αποκτήσει μια εκπομπή, 8-9 μμ κάθε βράδυ στον Sky 100.4, όταν ο μακαρίτης ο Λυκούργος Κομίνης μυρίστηκε το σκάνδαλο Κοσκωτά και αποχώρησε από το σταθμό δυο εβδομάδες μετά την έναρξη του, στις 10 Οκτωβρίου. Με χαρά αναπλήρωσα το κενό - όχι φυσικά δημοσιογραφικά, αλλά με μια μουσική εκπομπή που είχε ως σήμα το “Pass the Peas” του μεγάλου James Brown (αργότερα έκανα εκπομπή – και μάλιστα δημοσιογραφική, στον Antenna – με σήμα το “People Get Up and Drive Your Funky Soul” του ιδίου, ακόμα το αγαπημένο μου κομμάτι του!) Σε ποιό κοινό άραγε “μιλούσα” με αυτές τις μουσικές;


Η δεκαετία του '90 με βρήκε στον Antenna 97.1, αλλά και στον Jazz Fm, να κάνω πολλές εκπομπές με acid jazz επιλογές (Brand New Heavies, Incognito, James Taylor Quartet, Soul II Soul, Jamiroquai, Gallianno, Corduroy μερικά από τα μεγάλα ονόματα) και φυσικά αναφορές σε όλα τα μεγάλα ονόματα της funk, με πρώτο και καλύτερο τον “Πατριάρχη” James Brown. Πολλά από αυτά τα ακούσματα παραμένουν “δυνατά” και σήμερα. Άλλα όχι – η διαχρονικότητα είναι θέμα ποιότητας.

Η συναυλία των Poets of Rhythm δεν με ενθουσίασε καθόλου – μόνο στο φινάλε το “More Mess On My Thing”, που άλλωστε γράφτηκε από τον “μεγάλο” JB. Ίσως γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει: Πριν από 25 χρόνια, το προφυλακτικό ήταν το πιο άγνωστο, άχρηστο και ξενερωτικό πράγμα (κάτι σαν το φανελάκι του παππού). Πριν από 15 χρόνια, παίζαμε ακόμα (κυρίως) βινύλιο στο ραδιόφωνο (και στα μαγαζιά) και δεν είχαμε καμία ανησυχία για τη θερμοκρασία του πλανήτη (μόλις έλαβα το παρακάτω mail)...

Δημοσιοποιήθηκε μια μελέτη φοιτητών του Πανεπιστημίου Κρήτης που καταδεικνύει ότι, αν η υπηρεσία Google Search είχε μαύρη οθόνη, λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια παγκόσμια συχνότητα χρήσης της, σύμφωνα με υπολογισμούς , θα είχαν σωθεί..... τουλάχιστον 750 μεγαβατώρες ανά χώρα για κάθε έτος!!!!! Η Google, ανταποκρινόμενη στη μελέτη, δημιούργησε μια << μαύρη>> έκδοση της μηχανής αναζήτησης , που κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά και ονομάζεται << Blackle>>. Η έκδοση αυτή εξοικονομεί μεγάλο ποσοστό ηλεκτρικής ενέργειας, που καταναλώνει τόσο το modem-router όσο και η οθόνη του υπολογιστή.

ΒΟΗΘΗΣΤΕ να διαδοθεί η σελίδα ΚΑΙ αλλάξτε την διεύθυνση του Google σε http://www.blackle.com


Για το post αυτό διάλεξα, εκτός από το "More Mess On My Thing", το "Save Tonight", ντεμπούτο του Eagle-Eye Cherry, θετού γιού του μεγάλου τζαζίστα Don Cherry και αδελφού της Neneh Cherry και της Titiyo.

Καλό μήνα!

buzz it!

15 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Καλημέρα Προκόπη και καλό μήνα,
Πραγματικά ο Ντύλαν θα μείνει στην ιστορία όχι για το πώς τραγουδάει, αλλά για όσα λένε αυτά που τραγουδάει.
Οι εκπομπές του Πολυχρονίου με συντρόφευαν στα φοιτητκά μου χρόνια. Εκεί άκουσα πολλά από τα ονόματα του rhythm'n'blues και της πρώτης περιόδου της soul. Με θυμάμαι να διαβάζω για την εξεταστική του εξαμήνου αγκαλιά σχεδόν με το ραδιόφωνο και να σταματάω κάθε τόσο για να γράψω κάποιο τραγούδι. Όσο περισσότερες κασέτες έγραφα σε κάθε μάθημα, τόσο πιο καλό βαθμό έπαιρνα...
Για τους James Taylor Quartet τα σχόλια περιττεύουν. Η αξία τους είναι διαχρονική. Οι Soul II Soul μου άρεσαν πολύ. Ο ρυθμός τους με τρέλλαινε. Ακόμα και σήμερα, αν πετύχω τραγούδι τους στο ραδιόφωνο, το ακούω με πολλή νοσταλγία...

Prokopis Doukas είπε...

Γι αυτό έγινες καλή γιατρός... :-p

Όσο πιο καλή μουσική ακούει ο άνθρωπος, τόσο πιο καλά εξελίσσεται - γι αυτό στα παιδιά πρέπει να βάζουμε από μωρά καλές μουσικές και να τα προστατεύουμε από το "σκυλολόϊ".... :-)

Ανώνυμος είπε...

Αμάν εσείς της "κλασικής" δημοσιογραφίας! ;)
Μην τυχόν και αποκαλύψετε τις πηγές σας :P
Ανέβασε αν μπορείς κανένα link μ'αυτή την έρευνα, είμαι περίεργος να δω τι κάνανε. Εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Blackle.com λέει (χωρίς πηγές πάλι) ότι οι lcd οθόνες μάλλον χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια αν είναι "μαύρες". Επίσης, αυτή η (επιχειρηματική;) προσπάθεια δεν έχει σχέση με τη google.
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Βρήκα αυτό:
http://zlatis.blogspot.com/2009/01/blackle-google.html
"Φυσικά, το Πανεπιστήμιο Κρήτης δεν έχει κάνει κανενός είδους έρευνα σχετική με την εξοικονόμηση ενέργειας μέσω του Blackle και η εν λόγω έρευνα αποτελεί ακόμη ένα spam chain letter το οποίο κυκλοφορεί το τελευταίο διάστημα στα mailing lists των χρηστών του διαδικτύου!"
Το οποίο βέβαια σημαίνει οτί ο κόσμος δε χάλασε (φαντάσου... έρευνα σε ελληνικό πανεπιστήμιο;;;)

(κι αυτό τα ίδια λέει: http://www.greenaction.gr/?p=7)

Dorothy είπε...

Κάθε φορά που ακούω Bob Dylan θυμάμαι τον διαγωνισμό (Bob) Dylan-Dylan (Thomas) στην ταινία "Dangerous Minds". Είναι ποιητής! Οσο για το "blackle", είναι η home page μου εδώ και καιρό :)
Καλό μήνα!

Prokopis Doukas είπε...

Λοιπόν, για το blackle δεν είχα ιδέα (και δεν χρησιμοποιώ ούτε την άσπρη σελίδα του Google - βάζω την αναζήτηση μου στο Safari).

Συγνώμη αν διέδωσα ανακρίβειες, το mail αυτό μου το έστειλε ένας φίλος - και βρήκα πολύ θετικό να μη χαλάμε ενέργεια για μια άσπρη σελίδα...

Ποιέ πηγές, αγαπητέ/ή motiv? :-)
Όπως βλέπει, ότι δανείζομαι το γράφω... Να σου πω και το όνομα του φίλου; :-))

Ευχαριστώ για την έρευνα, πάντως... :-)

Prokopis Doukas είπε...

Dorothy, δεν το θυμάμαι αυτό που λες...

Πάντως ο Bob Dylan πήρε το ψευδώνυμο του από τον ποιητή, διότι ως γνωστόν λέγεται Zimmerman...

:-)

Ανώνυμος είπε...

μεγάλοι γάτοι οι JB's
φανκάδες με πέταλα..

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Προκόπη,

το σχόλιο ήταν καλοπροαίρετο, ελπίζω να το εξέλαβες έτσι. :)

Η ουσία βέβαια παραμένει η ίδια. Θα πρέπει να γίνουμε περισσότερο συνειδητοποιημένοι σε σχέση με την εξοικονόμηση ενέργειας και οι ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές έχουν πολύ σημαντικό ενεργειακό αποτύπωμα για να τις αγνοούμε.

Καλή εβδομάδα!

Prokopis Doukas είπε...

Αγαπητέ Κ.Κ. Μοίρη (μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησα οτι αδικείτε τον εαυτό σας με το "κακομοίρης" - εγώ τόσο καιρό έκανα συνειρμό με τον καθηγητή μου, τον Κ.Χ. Μύρη...), από JB's σκοπεύω να σας χορτάσω σε αυτό το blog...

@notiv: προφανώς αγαπητέ, άλλωστε τα γελάκια που έβαλα το δείχνουν... Δεν είμαι δα και τόσο εύθικτος.. :-)

Ανώνυμος είπε...

κακώς αυτοσχεδιάσατε στην ερμηνεία

είναι Κάπα Κάπα, με ό,τι τραγικό ή τεχνικολόρ αυτό συνεπάγεται

αναφορικά με τον καθηγητή σας έχει χυθεί πολύ πίξελ στο βλογ, ιστορίες για γερά στομάχια, εν καιρώ ίσως σας διηγηθώ μια απο αυτές

υ.γ. έχω μεγάλο στομάχι :-D

Prokopis Doukas είπε...

A, ναι και στην πραγματική ζωή έχει χυθεί πολύ - και δεν είμαι από αυτούς που θα τον υπερασπιστούν αδιαπραγμάτευτα...

Συγνώμη για τον αυτοσχεδιασμό, αν ήταν άστοχος... :-)

MadNihilist είπε...

Απροπό η διαφήμιση (Pepsi) που έκανε ο Bob Dylan με τον Will.i.am για το Super Bowl της Κυριακής που πέρασε (via Greg Crawford). Και για τους τζάνκιζ των vintage διαφημίσεων =) A Short History of Rock Stars in Super Bowl Commercials εδώ.

MadNihilist είπε...

Ouch, faux pas! =( Έδωσα links με ήχο -- i.e. ανταγωνιστικά με τη μουσική, σόρι. Ιt won't happen again.

Ανώνυμος είπε...

δεν υπάρχει λόγος να ζητάτε συγγνώμη από κάποιον που δεν υπάρχει :-D

ShareThis