5.9.10

Open Letter to the Mayor of Athens

To
Mr Nikitas Kaklamanis
Mayor of Athens
IN TOWN


Athens, 20th July 2010




Dear Mr Kaklamanis,

I read with interest your interview in the Weekly ‘Athens News’ of Friday, 16th July 2010, where you express your vision of Athens becoming a ‘full tourist destination’ and not just a common stopover’. It is a wish that I share but a wish that seems to be extremely far removed from current reality. By addressing this open letter to you, I hope to give you some ideas of what I mean.

The person who is writing to you has chosen to live in Athens. This is not out of need, as I am neither an immigrant nor a tourist who is visiting for the first time. I am a former international civil servant at a senior level (Representative of the United Nations High Commissioner for Refugees, UNHCR, in Albania, Republic of Korea, and Mexico) who, after visiting over 60 countries – mostly for work, and very frequently attending international conferences - and living for three months to four-and-a-half years in more than a dozen during my career that spanned three decades – has decided to settle in this city rather in her home town, Vienna (Austria). I have done this out of love for this country and for this city in particular, with which I feel deeply connected. The people I mix with are Greeks, not expatriates. I try to buy Greek products rather than imported ones, no matter how difficult they are to come by. Unperturbed by the fact that it took three years of meandering through the respective public services to get the necessary permits alone, I have invested my money here and turned a traditional house in the historic centre of Athens into a showcase of modern Greek architecture, respecting traditional styles, incorporating an international flair, which leaves every visitor in awe.


In your interview, Mr Mayor, you touch upon security and safety, upon immigrants issues and about cleanliness in Athens. These are extremely pertinent themes for me and for the people that I am surrounded by.
I am sorry to say that the only place where I have ever been personally attacked and robbed, is Athens. This happened at the end March 2009, right as I was opening the front door to my own house. Three weeks later, a visitor of mine (from Vienna) was attacked as well, as we were walking within 50 metres distance from where I live. When I leave the house early in the morning, or return at night, I am scared of being robbed – or worse – again, and I usually carry a personal alarm with me. Friends and visitors dare not leave their parked cars unattended in my neighbourhood. They often wonder whether they will reach my house, or their cars, safely. You see junkies hanging about in the streets, loitering in house entrances. Beggars and homeless people abound, lying around in public places. Squatters occupy empty houses and nobody seems to care. Dirt and filth are collected sometimes, sometimes not. The streets are scarcely lit. Friends who live in the neighbourhood are nervous about letting their children out into the streets for fear of them falling prey to narcotics-dealers. Family businesses close one after the other, and in their stead, cheap mass clothes stores open. Barefoot children roam about unattended, street fights often send scary sounds into the air – it is quite eerie.

Occasionally, threesomes of young police agents are making their rounds here until 10 pm. They are in their early Twenties and have obviously very little knowledge about what they are supposed to do except patrol. They feel incompetent to do anything else. They are hardly a deterrent for the criminals in this area, where streets carry proud names such as ‘Platonos’, ‘Iera Odos’, ‘Thermopylon’, ‘Themistokleous’, ‘Marathonos’, ‘Megalou Alexandrou’, ‘Leonidou’, and where the Statesman Perikles is supposed to be buried. Pedestrian streets such as ‘Salaminos’ or ‘Granikou’, instead of being a haven for admirers who want to explore ancient history on foot, are particularly vulnerable to assaults.

What you are saying about the feeding program that you have established, Mr Mayor, is not enough, and neither is a local multilingual radio station. You rightly say that ‘collective action’ is necessary to solve the problems of the city.
At the same time, however, you talk about faulty Government tourism policies and about the Mayor’s ‘lack of competence and jurisdiction in immigrants’ issues’.

Does not the Mayor of a city have overall responsibility over the safety and well-being of the citizens ? Is it not the Mayor’s competence to create a climate of cooperation and dialogue among all parties concerned ? Two cities come to mind where the Mayors have made a major difference in the perception of their safety and security, as well as the general well-being of the citizens. In September 2001, Mayor Giuliani’s prompt and resolute reaction pulled many New Yorkers together in their quest to overcome the trauma of 9/11. The Mayor of Tirana, Mr Edi Rama, has created a pleasant, safe, lively and mostly hygienic city out of what used to be a ramshackle, crime-laden, miserable and poorly famed town.

I personally do not believe that ‘sharper crime enforcement’ is what we need primarily. The vandalism which you point out is often the only expression of desperate people. What is needed is better, and more public, education of the citizens of their rights, duties and responsibilities. We need easier access to garbage bins and citizens appreciating their very purpose. We need more parks, more green lungs for the citizens. We need closer cooperation with, and significantly stronger support to, welfare organizations. We need better lighting in dark (pedestrian) streets. We want appropriate care for the needy such as homeless people, drug addicts, street children, undocumented foreigners who lack proper advice and guidance on alternatives to illegality. We require closer cooperation with positive, and creative, citizens’ initiatives, which thankfully already exist. We urgently need greater care for general hygiene in the city.

If Athens is to become a ‘full tourist destination’ as you point out, Mr Mayor, we urgently need a more appropriate, clean, accessible and didactic, display of the City’s treasures such as the ‘Dimosio Sima’, which currently requires the tourist to venture into this – my – crime-ridden area of Kerameikos.

What we need is more attention to the citizens’ genuine need for safety, security, hygiene, and welfare. A lot more. What we need is a sense that the City’s Administration truly cares, with the ambition to improve the overall situation.
And then we can talk about attracting more people from abroad for the purpose of holding international congresses. At this very time, Athens has fallen behind, and I personally have occasional moments of doubt whether I have done the right thing moving here and spending my pension income in this city, whose history, people and vibrancy I profoundly love.
Please help us enjoy life in Athens again.

Sincerely,

Marion Hoffmann
Athens



H απάντηση Κακλαμάνη εδώ








Η φωτό είναι της Καρολίνας Κλωναρίδου από τις "Έξι εικόνες από το Ιστορικό Κέντρο" και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από το "I Can't Stand It" του Βρετανού Eric Clapton, από το Another Ticket του 1981.

buzz it!

14 σχόλια:

Vicky είπε...

Hahaha!

The Mayor: 'We are attempting to radically change the image of the city on every level - in terms of security, health and quality of life. Our first, defining area of interest involved the creation of a people-friendly, modern, healthy and human environment in all city neighbourhoods. Our goal and dream for Athens is to create an upgraded urban environment that will substantively contribute to the improvement of its citizens’ quality of life.

We instituted the Greenery Charter. It involves a series of measures that will improve the appearance of the capital and make it even greener'.

Γι αυτό και ξεριζώσαμε τα δέντρα από το πάρκο Κύπρου για παράδειγμα.

Περίμενα σήμερα το λεωφορείο, έξω από το Hyde Park, και σκεφτόμουν.. Να γιατί μου αρέσει αυτή η πόλη (ανάμεσα σε άλλα), γιατί είναι γεμάτη πάρκα. Και δε μιλάω για το H.P. στο οποίο και δε πολυπηγαίνω κιόλας, μιλάω για αυτά που είναι κοντά στις γειτονιές πολλών από εμάς. Πάρκα γεμάτα με παιδιά που κάνουν σκούτερ, παρέες που κάνουν πίκνικ, γονείς που σπρώχνουν καρότσια, ζευγάρια, γιαγιάδες, νταντάδες, εργαζόμενοι σε lunch break, φοιτητές με τα βιβλία τους, μαθητές με τα κινητά τους, ένας σωρό κόσμος.
Επίσης, παρατρούσα πόσο πολλοί άνθρωποι κινούνται με ποδήλατο! Με κοστούμια, χωρίς, μόνοι, με παρέα, με οικογένεια. Όταν έφτασα σπίτι γράφτηκα σ' αυτό το νέο scheme, το Barclays Cycle Hire.. στη σκέψη πως κάτι τέτοιο θα μπορούσαμε να έχουμε κι εμείς, δε μπορώ παρά να γελάσω. Όλο και κάποιος θα βρεθεί να κάνει γκράφιτι πάνω τους, όλο και κάποιος έξυπνος θα προσπαθήσει να τα χαλάσει..

Από την Αθήνα έφυγα το 2006 κλαίγοντας που την άφηνα. Σήμερα, μόνο 4 χρόνια μετά, όσο μπορώ την αποφεύγω. Τι κρίμα :(

Πολύ ωραία ανοικτή επιστολή, πολύ.

Apotheosis είπε...

(sorry for English, I do not have a Greek keyset on this machine)
I find Hoffmann's open letter touching, somehow. I have a soft spot for people who decide to love another country as their own and make efforts to become part of the culture that accepts them (because I find that one is always a guest in a foreign country, even if they have lived there half their life) and also try to improve the local life by bringing in their own experiences, which are often enriched through their own experiences in other contries.

As an occasional visitor to Athens, I agree with the assessment that it has become a much dirtier and much more dangerous and out of control city. Fourteen years ago, I would (perhaps naively due to young age) walk in the center during the night, meeting up friends on my way to London, carrying currency and luggage on/with me. Today, I would avoid even a car ride through Omonia under the same circumstances. It is simply a completely different city.

On the bus from the airport to Piraeus a few weeks ago, I had a peculiar deja-vu. After thinking about it, I realised that I was reminded of Bangkok. Further comparisons actually made me think that from all the capital cities I have been around the world, Athens reminds me most of Bangkok. Make what you will of this.

On the subject, though I find Kaklamanis' response trite, I do agree with "If we do not encourage all Athenians to love their city, then I fear that the situation will remain as is". Ultimately though, I'm afraid that my view is that it will require another two generations for us Greeks to overcome these problems, through education and learning the culture of respect.

Prokopis Doukas είπε...

@Vicky: Συμφωνώ - και μια επιστολή στην ουσία. Διότι όσο και κάποια κομμάτια του παζλ της κακοφορμισμένης Αθήνας να είναι ευθύνη των κυβερνήσεων (Καραμανλή που δεν έκανε *απολύτως* τίποτα και Παπανδρέου που ολιγωρεί), υπάρχει τεράστια ευθύνη Κακλαμάνη - ας πούμε *τουλάχιστον* για την καθαριότητα...

Είναι αστεία η απάντηση του, στον καραμανλικό ρυθμό του "We are..."
"Κάνουμε..." Φτιάχνουμε..." Θα, θα, θα...


@Apotheosis: Ναι, αλλά για να ενθαρρύνεις του Αθηναίους να αγαπούν την πόλη τους, εσύ, που είσαι εντεταλμένη δημοτική αρχή πρέπει να κάνεις και 5 πράγματα. Κι αυτός απλώς άφησε τα πάντα στην τύχη τους, εκτός από καταστροφές πρασίνου και "δουλίτσες" σαν τα μπλε φωτάκια στους δρόμους...

Apotheosis είπε...

Prokopi, I fully agree with you on that. But I would like to add that people have to change their attitude towards waiting for everything to magically happen, to actually taking initiative.

Prokopis Doukas είπε...

@Apotheosis: Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Το λέτε σε άνθρωπο που συμμετέχει ενεργά στην Κίνηση Πολιτών και Συλλόγων για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου..

Στάθης Κυριλλίδης είπε...

Μένω κι εγω στην Αθήνα από το 2002 από επιλογή. Η επιστολή του κυρίου Marion Hoffmann με συγκίνησε, γιατί είδα την αγωνία και αγάπη που μοιράζεται ο κύριος αυτός για την Αθήνα μας.

Μένω στο κέντρο και απορώ με την εικόνα εγκατάλειψης τόσο από τις αρχές όσο και από τους πολίτες της.. Θέλω να βοηθήσω με έργα.. Υπάρχουν πρωτοβουλίες θετικής παρέμβασης; καθαριότητα, επιδιόρθωση πινακίδων, δεντροφύτευση στο κέντρο, δεν ξέρω τι άλλο..

Ευχαριστώ

Prokopis Doukas είπε...

@Στάθης Κυριλλίδης: Κυρία είναι... (αλλά δεν έχει σημασία).. :-)
Δυστυχώς, τέτοιες πρωτοβουλίες απ' όσο γνωρίζω δεν υπάρχουν. Οι κάτοικοι είναι ελάχιστοι και αβοήθητοι - και οι δυνατότητες αντίδρασης μικρές. Υπάρχει η Κίνηση Πολιτών για τη Διάσωση του Ισtορικού Κέντρου (www.istorikoghetto.wordpress.com), που παίρνει κάποιες πρωτοβουλίες και κάνει προτάσεις. Stay tuned...

Ανώνυμος είπε...

check this out
http://athensville.blogspot.com/2010/04/blog-post_09.html

karolina

Ανώνυμος είπε...

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=148494

kai afto..

Στάθης Κυριλλίδης είπε...

Ο Σκάι μου αρεσει που κανει θετικες παρεμβάσεις..

πρεπει να σταματησουμε να λεμε τι κριμα που ειναι ολα ασχημα στην Αθηνα..

πρεπει καποιοι που εχουν αναγνωρισιμοτητα και αγαπανε την Αθηνα, να ορισουν ή να ενισχυσουν παρεμβασεις τυπου Σκάι.

Αν μου πει εμενα ένας πως την επόμενη Κυριακή θα παμε να σκουπίσουμε μια γειτονια, στιο ιστορικο κεντρο,, θα παρω τη σκουπα μου το φαρασι και θα παω. και θα πηγαινω και αλλεσ φορες..

Η να βαψουμε τους τοίχους απο την κακοφωνια του γκραφιτι.. πιστευω πως δεν ειναι ωραια εικονα παντου αυτη. υπαρχει γκραφιτι που ειναι ωραιο, αλλα τις περισσοτερες φορες υπαρχουν παντου συνθηματα, τονοι αφισας και γκραφιτι το ενα πανω στο αλλο.. πρεπει να δειξουμε πως υπαρχει μεριμνα για καθαριοτητα και καποια βασικη αισθητικη


δε χρειαζονται οι φωνες, οι πορειες, οι ορθωμενες γροθιες και τετοια.. αυτα με φοβιζουν.

αλλα μονος μου αν παω να σκουπισω θα αισθανομαι γραφικος.

Prokopis Doukas είπε...

@ Στάθης Κυριλλίδης: Μόλις ανακάλυψα και αυτό:

http://athensville.blogspot.com/2010/09/atenistas.html

Prokopis Doukas είπε...

@ Στάθης Κυριλλίδης: Μόλις ανακάλυψα και αυτό:

http://athensville.blogspot.com/2010/09/atenistas.html

Penelope είπε...

Ως δημότης Αθηναίων για 40 συναπτά έτη (από την γέννησή μου δηλαδή) μπορώ να πω ότι η πόλη της Αθήνας πάει απο το κακό στο χειρότερο. Και αυτό, γιατι οι πολίτες ήσαν παντελώς αδρανείς και όσοι είχαν κάποια δράση και προσπάθησαν να βοηθήσουν ενεργά τις γειτονιές τους απλώς "χλευάστηκαν" κάποια στιγμή. Οι αρχές σχεδόν πάντα ανύπαρκτες τα τελευταία χρόνια.

Μετά από την αλλαγή της οικογενειακής μου κατάστασης, βρέθηκα να είμαι δημότης Περιστερίου. Εντυπωσιάστηκα από την πρώτη στιγμή εδώ και μια 5εατία.
Η διαφορά ήταν εμφανής. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να αναβαθμίσουν μια περιοχή που για χρόνια ήταν στα αζήτητα ή ήταν υποτιμητικό να λες πως κατοικούσες στο Περιστέρι (τον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας μέχρι πρότεινος τουλάχιστον).
Καθημερινά, έβλεπα αλλαγές στα βασικά και μου έκανε εντύπωση.
Πολλές αναφορές μπορώ να σας κάνω, αλλά θα καταχραστώ του χώρου σας.
Το θέμα λοιπόν, απλώς με κάνει να αναρρωτιέμαι τι "διαφορετικό χαρτί" είχε στα χέρια του ο κος Παχατουρίδης (πάει μάλλον και για τρίτη 4ετία) από αυτά τον κου Κακλαμάνη, της κα Μπακογιάννη, του κου Αβραμόπουλου...
Μάλλον ανθρώπους που θέλανε να δουλεψουν στο Δήμο τους και προσωπική παρουσία σχεδον παντού του ιδίου του Δημάρχου (όχι μόνον στις φιέστες).

Prokopis Doukas είπε...

@Penelope: Χωρίς να ξέρω για το Περιστέρι, μάλλον αυτό που λέτε είναι η ειδοποιός διαφορά...

ShareThis